Na biało

Na balkonie też wiosna. Tym razem na zielono i biało, no prawie... W lekkiej mgle.

Na zielono

Tak jakoś "kolorowo mi" ostatnio... Tym razem dużo zieleni wszędzie.

Taki bambusowy lasek rośnie tu niedaleko w Menton, oczywiście posadzony przez ludzi, ale najwyraźniej odpowiada mu ten klimat. Wygląda to niesamowicie.
.

Emi dobrze wygląda w zielonym... W tym świetle, w starej uliczce w Nicei, wygląda jak ze starego obrazu flamandzkiego mistrza.

 Dowiedziałam się, że również rukola nadaje się do zielonych koktajli (sama jakoś nie wpadłam na to). Rzeczywiście całkiem dobrze to smakuje! Tu z jabłkiem, sokiem z pomarańczy i selerem naciowym, polecam!

Na żółto

Wiosna w pełni. Po deszczach w zeszłym tygodniu - codziennie mamy piękne słońce. Dzięki zmianie czasu tak się teraz składa, że wstaję ostatnio akurat żeby zobaczyć wschód słońca - to zawsze zachwycający widok. I niezmiennie się dziwię, jak to słońce szybko "wychodzi" zza gór! Pięknie.

Wiosna - poza bardzo głośnym śpiewem ptaków od rana - to dla mnie tulipany w wazonie. Teraz mam też grejpfruty z ogródka, które dostaliśmy od właścicielki domu, w którym mieszkamy. Postawiła nam pod drzwiami całą skrzynkę cytrusów! To dopiero niespodzianka, bo oficjalnie się nie znamy - wszystko załatwiamy przez agencję nieruchomości. To miły gest. A grejpfruty kwaśne że ho ho, same witaminy!

Kolorowo na St. Vincent

Na wyspie Saint Vincent byliśmy niedługo, jednak to wystarczyło żeby poznać lokalny koloryt. Przypłynęliśmy do miejscowości Bequia. Pełen spokój i relaks, gorąco, kolorowo, na luzie. Ja właśnie tak wyobrażałam sobie miasteczka na Wyspach Karaibskich.

Dziewczyny kupiły tam sobie oryginalną biżuterię: bransoletkę z zółwiem Lidka, Emi naszyjnik z zębem rekina! A tak najbardziej to Lidzi podobał się szczeniak, który spał sobie koło jednej z pań sprzedających na straganie. No ale tego nie można było przecież kupić...

Dzisiaj deszcz

Zaczęło się zapowiadane kilkudniowe pogorszenie pogody. Mocno pada i prawie nie widać gór, które zwykle pięknie wyglądają za oknem. Na rozświetlenie ponurego dnia, kilka słonecznych i kolorowych zdjęć.

Na wulkanie

Wulkan na wyspie St.Lucia jest nieczynny od kilkuset lat, jednak wciąż wydobywa się z niego para, intensywny, nieprzyjemny zapach siarki a błotniste kałuże bulgoczą i są bardzo gorące. Będąc tam, wśród zapachu jakby zgniłych jaj, wrażenie jest niesamowite, jakby było się przy wejściu do piekła - o ile takie miałoby istnieć. Myślę, że z miejsc takich jak to, wzięło się wyobrażenie ludzi o piekle. Ogień, dym, przykry zapach siarki - niejedną baśń czytałam w dzieciństwie, gdzie tak to było opisane.

Woda tamtejszym w strumieniu jest bardzo ciepła, dobra do kąpieli. Jak widać, był tam też "wodnik", całkiem jak w książce "Dzieci z Bullerbyn"...

Dookoła wulkanu jest bardzo urodzajna ziemia, więc mieszka tam sporo ludzi, którzy zajmują się jej uprawą.
Następny punkt wycieczki to rezerwat przyrody z punktem widokowym, w najwyższym miejscu na wyspie. Co mnie tam zaskoczyło, to znałam sporo roślin, które tam rosły z... doniczek w mieszkaniach w Polsce. Mnóstwo rodzajów krotonów i inne rośliny, które znam jako doniczkowe - tam rosną w naturze.

Dziwne kolczaste drzewo

Już wracamy na statek. Z lewej strony ta sama skała, którą na innym zdjęciu widać z góry. Wycieczka bardzo nam się podobała. Teraz czas na drinka na pokładzie, obsrewując zachód słońca...

Wulkan i kakao na wyspie St.Lucia

Na wyspie St. Lucia pojechaliśmy na wycieczkę. Nie było na to bardzo dużo czasu, więc trzeba było oglądać wszystko w przyspieszonym tempie, ale chyba wszystkim to pasowało.
Najpierw stara plantacja kakao, taki jakby skansen gdzie można było zobaczyć jak kiedyś żyli niewolnicy, którzy pracowali na plantacji i jakimi sposobami obrabiano ziarno kakaowe i trzcinę cukrową, żeby uzyskać kakao i cukier.

Kakaowce to bardzo duże drzewa, a ich owoce wyglądają tak:

 Dom francuskich właścicieli tej plantacji

Nasza przewodniczka

Banany dekoracyjne

Można było spróbować świeżego kokosa i napić się z niego orzeźwiającego płynu. To było bardzo przyjemne, bo było gorąco.

Lidki marzenie o wypiciu świeżego kokosowego mleka - prosto ze świeżego owocu - spełniło się.

Ta plantacja była położona kilkaset metrów ponad poziomem morza i można było zobaczyć piękne widoki. Brązowy cielak ogląda nasz statek z góry...

Palma kokosowa na Wyspach Karaibskich zwana jest też drzewem życia - daje pożywienie, napój, kokosy przerabia się na środki czystości, ze skorup robi się naczynia i inne rzeczy.

A to orchidea w naturalnym środowisku

Z plantacji, klimatyzowanym busikiem udaliśmy się na wulkan, ale o tym napiszę następnym razem.

Martynika

Na Martynice prawie jak we Francji - mówią po francusku, rejestracje samochodów jak we Francji, w sklepie te same produkty tylko droższe. No i więcej ciemnoskórych na ulicach. Ogólnie nam się tam podobało.
Najpierw statek stał przy wygodnym "pomoście" prawie w centrum miasta więc można było wyjść kiedy się chce - byle wrócić na czas... W połowie dnia przepłynęliśmy trochę dalej, na plażowanie. Niestety woda była dosyć mętna i dużo kamieni na dnie, więc trzeba było uważać, żeby się nie skaleczyć. Przyjemnie za to było się poopalać na piasku.

Palma jak wachlarz

Ale ciepło...

 Już wracamy...tanecznym krokiem.