W końcu czuć, że mieszkamy na Lazurowym Wybrzeżu! Po niekończących się chłodach i ulewie przez większość ubiegłego tygodnia nadeszła prawdziwa, ciepła wiosna - prawie lato. Cały poranek spędziłam dziś na balkonie, mimo że mogłam się jeszcze położyć do łóżka, jak Emi poszła do szkoły (czasem mi się to zdarza, kiedy nie muszę zawozić Lidki do szkoły w środy). Ale dziś było tak ciepło i przyjemnie, że można było się trochę poopalać, posłuchać radia i wypić kawę na balkonie, wśród kwiatów.
W przyszłym tygodniu zaczynają się tutaj ferie wiosenne. Najpierw dwa tygodnie wolne jak zwykle, a potem jeszcze jeden prawie cały wolny tydzień, ze względu na święta państwowe. Pełen luz! A kto się zajmie tymi wszystkimi dziećmi bez szkoły? Kto nie ma chętnej do opieki rodziny musi sobie radzić inaczej. Są specjalne centra opieki, ale oczywiście trzeba za to zapłacić. Część kobiet nie pracuje, tylko zajmuje się dziećmi. Tak jak ja zresztą. Czasem nie jestem z tego zadowolona, ale w takie dni jak dziś, czuję się uprzywilejowana. Cieszmy się tym co mamy!
Jakaś blada twarz przyszła się poopalać...
Sanwitalia to mój ulubiony wiosenny kwiat, dopiero w tym roku udało mi się go tutaj kupić. Bardzo mnie to ucieszyło, taki drobiazg a daje tyle przyjemności!
Jak dobrze mieć środę wolną od szkoły...Takie rzeczy tylko we Francji!
